Cztery tajemnice księżyca, których nawet NASA nie potrafiła rozwiązać

Czy na Księżycu jest woda?

Odpowiedź brzmi tak, na Księżycu jest woda. Nie wiadomo na pewno, ile można znaleźć. W tej chwili można je znaleźć zamrożone i tylko w niewielkich ilościach.

W 2020 r. NASA wskazała nawet, że na jej powierzchni znajduje się wiele kraterów, niektóre z nich bardzo małe, nigdy nie docierające do światła słonecznego, w których można je uwięzić w stabilny sposób.

Jakie jest pochodzenie księżyca?

Naukowcy nie są pewni pochodzenia księżyca. W tym sensie istnieje teoria dominująca, ale nie ostateczna.

Najszerzej akceptowana teoria znana jest jako „Hipoteza Wielkiego Wybuchu”. Wskazuje to, że obiekt wielkości Marsa, planeta o nazwie Theia, zderzył się z Ziemią około 4,5 miliarda lat temu podczas wczesnego formowania się Układu Słonecznego i podkreśla położenie Kcet.

Ten efekt wysłał w kosmos kawałki młodej Ziemi. Te kawałki zostały ściągnięte przez grawitację, uwięzione na orbicie Ziemi i ostatecznie przekształcone w księżyc, który widzimy dzisiaj.

Dla NASA uderzenie to było 100 milionów razy większe niż zderzenie asteroidy, które spowodowało wyginięcie dinozaurów.

Czy na Księżycu istniało życie?

Jeśli cofniemy się do momentu wpływów Thei, eksperci uważają, że woda i ciepło, dwa podstawowe elementy życia, były wówczas dostępne.

To samo miejsce wskazuje również, że księżyc był kiedyś aktywny wulkanicznie i ta aktywność wulkaniczna mogła mieć wpływ na jego atmosferę. W tych scenariuszach nasz naturalny księżyc miałby zarówno atmosferę, jak i oceany, tworząc przyjazne środowisko.

Jaka jest orbita księżyca?

Czasami księżyc wydaje się poruszać w tajemniczy sposób. Na ogół robi to w kółko i owal, w zależności od perspektywy.

Ale jest coś jeszcze. Na jego orbicie występuje regularna oscylacja, której ukończenie zajmuje 18,6 lat. Nie ma nic nowego ani niebezpiecznego w tym ruchu, o którym po raz pierwszy doniesiono w 1728 roku.

READ  Núcleo de la tierra se está enfriando más rápido de lo esperado, revela estudio

Ziemia -1365995_1920.jpg

Ta oscylacja napędza te cykle i obroty. Według niedawno opublikowanych badań oczekuje się, że zjawisko to spowoduje więcej powodzi na Ziemi w połowie następnej dekady w połączeniu ze skutkami zmiany klimatu i podnoszenia się poziomu mórz.

W połowie 18,6-letniego cyklu księżycowego regularne dzienne pływy na Ziemi są tłumione: przypływy są poniżej normy, a odpływy są powyżej normy.

W drugiej połowie cyklu jest wzmacniany: przypływy rosną, a odpływy opadają jeszcze bardziej. Globalny wzrost poziomu morza popycha pływy tylko w jednym kierunku: w górę.

Tak więc połowa 18,6-letniego cyklu księżycowego przeciwdziała wpływowi podnoszenia się poziomu mórz na wyższe pływy, a druga połowa wzmacnia ten efekt.