Codziennie pięciu mężczyzn mnie gwałciło.

Tegucigalpa, 26 czerwca (EFE) Ośmieliłeś się mnie zabić, bo nie chciałem pozostać przy życiu”.przypomina członek opozycji z Nikaragui w raporcie opublikowanym w poniedziałek z okazji Międzynarodowego Dnia Pomocy Ofiarom Tortur.

Te i inne zeznania zostały ujawnione w raporcie „Systematyczne 158 przypadków tortur”, przygotowanym przez nikaraguańską grupę praw człowieka Nunca Más, w kontekście kryzysu, którego Nikaragua doświadcza od kwietnia 2018 roku.

Grupa, która udokumentowała zeznania 158 zwolnionych więźniów i umieściła przy każdym z nich teczkę, wyjaśniła, że ​​w raporcie nie wymieniono nazwisk ofiar ani ich inicjałów „w celu ochrony ich tożsamości i tożsamości ich rodzin, a także nie wymienić nazwiska ofiar, aby narazić je na większe represje przeciwko nim”.

W zeznaniach młodej kobiety, która została wykorzystana seksualnie, szczegółowo opisała, w jaki sposób szef policji ją obraził, a następnie zaatakował ją fizycznie przed popełnieniem aktu gwałtu, bez wytrysku na nią.

„Powiedział mi, że nie mogę ryzykować bycia terrorystyczną dziwką jak ja, a ja miesiączkuję. Wyjął chusteczkę z torby, umył się i powiedział do mnie: „Wrócę później, bo muszę się tym nacieszyć”. Zapytałem go o moje ubrania i wyszedłem z płaczem. fabuła.

Powiedziała, że ​​później dwóch funkcjonariuszy szefa policji znęcało się nad nią, a potem dołączyło do niej trzech innych. Jej napaść na tle seksualnym każdego dnia stawała się koszmarem.

Co najmniej 40 metod tortur

W swoim raporcie stowarzyszenie było w stanie zidentyfikować co najmniej 40 form lub metod tortur w 158 udokumentowanych zeznaniach.

Wśród nich wymienił bicie pięściami i kopnięcia, które otrzymali od funkcjonariuszy policji, więzień, personelu wojskowego i/lub agentów quasi-rządowych, które zostały zadenuncjowane w 130 ze 158 udokumentowanych przypadków.

Kontynuuj czytanie historii

Również urazy lub uderzenia tępymi przedmiotami lub bronią palną, porażenia prądem, poparzenia od papierosów lub czarnego plastiku topiącego się na skórze, zatrucia pojemnikami z gazem łzawiącym i zbyt ciasnymi kajdankami.

Oprócz strzelania do ludzi Kąpiele w zimnej wodzie, tortury wiszące, duszenie, duszenie suche i mokre, trakcja, usuwanie paznokci, tortury posturalne, rany szarpane, użycie ziemi lub popiołów.

Stosowali również metody, które stopniowo niszczyły moralność i stabilność emocjonalną ludzi, takie jak izolacja, przeludnienie, odmowa opieki medycznej oraz liczne groźby, głównie wobec dzieci i krewnych, w tym śmierć i okaleczenie genitaliów lub innej części ciała. ciało.

Według zeznań strażnicy stale nakłaniali ich do popełnienia samobójstwa lub gry w „rosyjską ruletkę”, przerywali im sen i zmuszali do zażywania narkotyków.

Wymuszona nagość i napaść seksualna

W odniesieniu do form przemocy seksualnej kosztem ofiar, którym grupa poświęciła osobny rozdział, 99 przypadków wymuszonej nagości, 14 gróźb gwałtu, 10 napaści na tle seksualnym, 10 robienia zdjęć i filmów pod wymuszoną nagością oraz 9 przypadków nadużyć seksualnych zostało potępionych.

Podobnie udokumentowano praktyki napaści na tle seksualnym podczas przeszukań krewnych więźniów politycznych oraz wymuszoną nagość podczas przeszukań członków rodzin.

Nikaragua przeżywa kryzys polityczny i społeczny od kwietnia 2018 r., który pogłębił się po wyborach parlamentarnych 7 listopada, w których prezydent Daniel Ortega został ponownie wybrany na piątą i czwartą kadencję z rzędu oraz drugą wraz z żoną Rosario Murillo. wiceprezydent. Ze swoimi głównymi rywalami w więzieniu.

(c) Agencja EFE

Możesz być także zainteresowany | na filmie

Organizacja Państw Amerykańskich wzywa Nikaraguę do „zaprzestania łamania” praw człowieka i uwolnienia więźniów politycznych