Parlament Europejski ukazuje Hiszpanię na drodze Węgier i Polski

Nadzwyczajna debata w najbliższą środę zakończyła się bez głosowania, ponieważ nie była planowana, ale gdyby takowe odbyło się, Grupa Socjalistyczna z pewnością miałaby trudności z uniknięciem c.potępia postawę administratora Pedro Sáncheza atakami na niezależność sądów i równość Hiszpanów. Bardzo niewielu nie-Hiszpanów poparło tezę PSOE i niewielu z nich było tak skupionych jak Niemiec René Repaci, który zwrócił się do Komisji Europejskiej, aby nie interweniowała, ponieważ nie widzi zagrożenia dla praw podstawowych; Albo Fiński Eero Heinaluma, którego znajomość sytuacji skłoniła go do powoływania się na nikogo innego jak Nelsona Mandelę, uzasadniającego amnestię za przestępstwa popełnione przez przywódców wolnościowych.

Sprawa Zielonych była jeszcze jaśniejsza i choć prawdą jest, że sprzeciwiali się prowadzeniu tej debaty, nie udało im się to, gdy przyszło do rozwiązania. Nie było mówcy, który broniłby socjalistów I pozostawili sprawę w rękach Hiszpanów ze swojej grupy, z których wszyscy są osobiście zaangażowani w sprawę, bo to Diana Ripa – żona Raula Romevy, jednego z skazanych przez Sąd Najwyższy, a później ułaskawionych przez Sancheza . Jordi Sole (CKD). Bez wsparcia Zielonych Socjaliści mają niewielkie szanse na zdobycie choćby jednego głosu Grupy Ludowej w Strasburgu.

Zatem po tej debacie, jak powiedział słynny Rumun Siegfried Muresan, „Cała Europa już wie, że w Hiszpanii jest rząd, który atakuje praworządność”. Adrián Vázquez z Ciudadanos (CS) oświadczył, że chce, aby sprawa nie trafiła do Parlamentu Europejskiego ani aby została sprawdzona. „Tam, gdzie kiedyś mówiono, że są Polska i Węgry, teraz wspomina się o Hiszpanii”, ale przyznał, że „należy bronić wartości, gdy są atakowane” i że „nie to mówiłem, ale to, co mówiły miliony Hiszpanów, którzy wyszli na ulice”. Vázquez wysłał wiadomość do eurodeputowanych z ramienia socjalistów: „Wspólnie walczyliśmy o te same idee na Węgrzech i w Polsce, a teraz, jeśli twoi koledzy mówią ci, żebyś milczał na temat Hiszpanii, dzieje się tak dlatego, że nie są twoimi kolegami”.

Świetnym przykładem tego, jak debata wykracza obecnie poza granice narodowe, jest konflikt między słynnym Portugalczykiem Paulo Rangelem a jego rodakiem, socjalistą Pedro Marquezem. I oczywiście nie pojawił się ani jeden węgierski ani polski socjalista Pedro Sáncheza lub chroń listę mówców. Wystarczył, że słynny Francuz François-Xavier Bellamy zwrócił się do składu Komitetu Socjaldemokratycznego i zapytał 23J: „Czy ktoś z Was bronił amnestii przed wyborami?”

Wśród Hiszpanów interwencje Hermanna Tertscha (Vox) i Manu Pinedy (IU), których przewodniczący sesji powołał do dowodzenia, mimo usłyszenia tych nagan, nadal były głośne i nie na miejscu. , wyróżniali się donośnym głosem. . Manfred Weber jest rzecznikiem słynnej grupy, wygłosił miłą interwencję, w której zacytował Felipe Gonzaleza i przewidział, że Sanchez „przejdzie do historii za przeciwstawienie się praworządności”. Dolors Montserrat, przewodnicząca hiszpańskiej delegacji PP, wypowiadała się z pasją, podkreślając jego status Katalończyka, chociaż jego kolega Javier Zarzalejos powiedział, że amnestia „będzie oznaczać dochodzenie w Hiszpanii w sprawie rosyjskiej ingerencji w Hiszpanii. „Procedury”, jak ogłosił ten Parlament, zostały Wreszcie, poza koleją mówcy, Maite Pagazaurtundua (CS) zakończyła tę kwestię nieatrakcyjnym wyjaśnieniem: „Przebaczenie udzielone bez uprzedniej skruchy. Później nowelizacja Kodeksu karnego w celu osłabienia oszustwa lub zniesienia działalności wywrotowej. Teraz panuje masowa bezkarność, a co za tym idzie – oszukańcza zmiana konstytucji.