Kim był Robert Oppenheimer w prawdziwym życiu i co robił?

(CNN) – Wyczekiwany „Oppenheimer” w końcu trafi do amerykańskich kin w ten piątek, co czyni go jednym z pierwszych Film biograficzny Filmy, które ukazały się od zakończenia pandemii COVID-19.

Najnowsze dzieło reżysera Christophera Nolana opowiada historię bomby atomowej widzianej oczami jej twórcy, J. Roberta Oppenheimera, granego przez gwiazdę Peaky Blinders, Cilliana Murphy’ego.

Film z gwiazdorską obsadą, w tym Mattem Damonem, Emily Blunt, Florence Pugh i Robertem Downeyem Jr., oparty jest na nagrodzonej Pulitzerem biografii autorstwa Kay Bird i Martina J. Sherwina, American Prometheus: The Triumph and Tragedy of J. Robert Oppenheimer.

Kim jest Robert Oppenheimer?

Oppenheimer jest uważany za ojca bomby atomowej. Urodzony 22 kwietnia 1904 w Nowym Jorku, był synem niemieckiego importera tekstyliów. Szybko zyskał sławę jako światowej sławy fizyk, zatrudniony przez rząd Stanów Zjednoczonych do stworzenia bomby atomowej, która mogłaby złagodzić nazistowskie zagrożenie ze strony Niemiec.

Jednak jego karierę przerwały kontrowersje, ponieważ musiał uporać się ze skutkami pierwszej na świecie eksplozji nuklearnej.

Dwie dekady później Oppenheimer powiedział ankieterom, że kiedy bomba testowa Trinity eksplodowała 16 lipca 1945 r. W odległym miejscu na pustyni w Nowym Meksyku: „Wiedzieliśmy, że świat nigdy nie będzie taki sam. Kilku się śmiało, kilku płakało, a większość milczała”. Powiedział, że pamięta wers z Bhagavad Gity: „Teraz stałem się Śmiercią, niszczycielem światów”.

Zdjęcie zatytułowane „0,053 sekundy” dla pierwszej próby nuklearnej o kryptonimie „Trinity”, przeprowadzonej przez Los Alamos National Laboratory w Alamogordo, Nowy Meksyk, w 1945 r. Źródło: Fotosearch/Getty Images

Oppenheimer uważał, że zbudowanie bomby atomowej było niezbędne do zakończenia II wojny światowej. Dręczyła go jednak świadomość, że tworząc bombę, otwiera jednocześnie drzwi do zniszczenia świata.

Ten konflikt moralny doprowadził go do nieszczęścia, kiedy on sprzeciwiać się do stworzenia bomby wodorowej z powodów etycznych i politycznych oraz został oskarżony o wstrzymanie rozwoju tego projektu.

AEC powiedział w 1954 r.: „Gdyby dr Oppenheimer entuzjastycznie poparł program termojądrowy przed lub po określeniu polityki krajowej, projekt bomby wodorowej byłby realizowany z większą energią, zwiększając w ten sposób prawdopodobieństwo sukcesu na wcześniejszym etapie”.

Czym był projekt Manhattan?

Powstanie Adolfa Hitlera w Niemczech skłoniło fizyków, takich jak Albert Einstein, Leo Szilard i Eugene Wegener, do ostrzeżenia rządu Stanów Zjednoczonych o niebezpieczeństwie dla ludzkości, gdyby naziści jako pierwsi zbudowali bombę atomową.

W odpowiedzi rząd USA zebrał zespół czołowych fizyków atomowych, na czele którego stał Oppenheimer, który zdobył międzynarodową reputację dzięki badaniom nad cząstkami subatomowymi.

W ramach tego, co stało się znane jako Projekt Manhattan, Oppenheimer i jego zespół przenieśli swoje badania do odległego Los Alamos w Nowym Meksyku, aw lipcu 1945 roku nastąpiła pierwsza na świecie eksplozja nuklearna.

Niecały miesiąc później, 6 i 9 sierpnia 1945 r., wojsko amerykańskie zrzuciło bomby atomowe na Hiroszimę i Nagasaki, zabijając natychmiast 110 000 ludzi i dziesiątki tysięcy w ciągu roku. W październiku tego samego roku Oppenheimer złożył rezygnację ze stanowiska.

Co następnie zrobił Oppenheimer?

W 1947 Oppenheimer został dyrektorem Institute for Advanced Study w Princeton, New Jersey. Od 1947 do 1952 był także przewodniczącym Generalnego Komitetu Doradczego Komisji Energii Atomowej, który w październiku 1949 sprzeciwił się opracowaniu bomby wodorowej.

Po drugiej wojnie światowej, gdy świat wkroczył w zimną wojnę, amerykański wywiad podejrzewał Oppenheimera o powiązania z komunistami. Po tym nastąpiła szersza determinacja, by stłumić rzekomą komunistyczną infiltrację różnych sfer amerykańskiego rządu.

Oppenheimer został oskarżony o nielojalność z powodu sprzeciwu wobec stworzenia bomby wodorowej i przyjaźni w latach trzydziestych XX wieku z komunistycznymi studentami, którzy wspierali antyfaszystowską sprawę podczas hiszpańskiej wojny domowej. W rezultacie w 1954 roku stracił poświadczenie bezpieczeństwa i stanowisko doradcy rządu USA.

Tymczasem groźba wojny nuklearnej zdominowała politykę międzynarodową.

Oppenheimer spędził resztę swoich lat coraz bardziej zaniepokojony konfliktem między moralnością a postępem naukowym.

Porzucił Institute for Advanced Study w 1966 roku i zmarł w następnym roku w wieku 62 lat.

W zeszłym roku Departament Energii USA oficjalnie unieważnił cofnięcie przez AEC poświadczenia bezpieczeństwa Oppenheimera, nazywając proces z 1954 r. „wadliwym”. Sekretarz Energii Jennifer Granholm człowiek ogłaszający W grudniu: „W miarę upływu czasu na procesie dr Oppenheimera pojawia się coraz więcej dowodów uprzedzeń i niesprawiedliwości, podczas gdy dowody jego lojalności i miłości do kraju stają się coraz silniejsze”.