La Jornada: Europa w labiryncie

c

Zbliża się kura zima Co z konieczności będzie trudne ze względu na brak energii, ogromny wzrost cen paliw i ogólną inflację, panorama polityczna nie wygląda lepiej w różnych krajach Starego Kontynentu. Premier Wielkiej Brytanii zwolnił się po dymisji Liz Truss, która trwała niespełna dwa miesiące, podczas gdy Partia Pracy wzywa do przedterminowych wyborów, a na ulicach Londynu odbywają się protesty domagające się jej zwrotu. moc kolonialna do kraju. Unia Europejska (UE).

Wczoraj w Rzymie neofaszysta Giorgia Meloni została zaprzysiężona na premiera, czyniąc Włochy pierwszym krajem w Europie Zachodniej rządzonym przez skrajną prawicę, który w ostatnich miesiącach poczynił znaczne postępy w Hiszpanii i Francji. Ten drugi naród jest również wstrząśnięty nowym cyklem protestów społecznych i strajków, domagających się wyższych płac w celu złagodzenia skutków inflacji.

To samo dzieje się w Niemczech, gdzie protestujący domagają się nie tylko większego wsparcia dla węglowodorów i bardziej sprawiedliwego podziału środków publicznych, aby większość mogła poradzić sobie z rosnącymi kosztami energii, ale także środków zaradzenia katastrofie, która opuściła politykę. zaawansowane który dążył do przyspieszenia przejścia na zieloną energię, która dziś opiera się na elektrowniach węglowych i jądrowych do wytwarzania większości energii elektrycznej.

Tego rodzaju krytyczne warunki powtarzają się nawet na Węgrzech, członka Unii Europejskiej i Organizacji Traktatu Północnoatlantyckiego (NATO), które popadły w chaos gospodarczy w wyniku niekontrolowanej inflacji i niskich perspektyw wzrostu. Porzucenie przez rząd ograniczeń w rachunkach za energię wysłało tysiące ludzi na ulice Budapesztu, już wzywając do zmian politycznych i odejścia skorumpowanego skrajnie prawicowego premiera, długoletniego Viktora Orbána. 12 lat.

Prawdą jest, że kryzys europejski wyrażający się we wspomnianych sytuacjach, a także w wielu innych przypadkach, był w dużej mierze wynikiem konfliktu na Ukrainie oraz polityki sankcji wobec rządu rosyjskiego prowadzonej przez Unię Europejską, strategii, poprzez którą Bruksela uruchomiła się w stopę, ponieważ oznaczało to znaczne ograniczenie dostaw energii (ropy i gazu) z Rosji, a wraz z nią wzrost inflacji, który już się manifestował.

Nie należy jednak zapominać, że model integracji wielonarodowej i związana z nim polityka gospodarcza już dawno wykazywały oznaki zmęczenia; Jednym z nich było w szczególności wyjście Wielkiej Brytanii z Unii Kontynentalnej.

Ponadto model reprezentatywnej demokracji parlamentarnej stracił poparcie ważnych sektorów społeczeństwa, a w większości krajów europejskich polityka jest postrzegana jako ekskluzywna gra klanów, technokracji i oligarchii, które marginalizują, strajkują i uciskają mniejszości, większość narodową, i pracowników. Niestety nie jest jasne, jak Europa może przetrwać wieloczynnikowy kryzys, w jakim się znalazła. Tymczasem nadchodzi zima.