La Jornada: Wielka Brytania: imperialistyczne piractwo

A

Sąd Najwyższy Wielka Brytania postanowiła przekazać przywódcy opozycji Juanowi Guaido rezerwy złota zdeponowane przez Bank Centralny Wenezueli (BCV) na ziemi brytyjskiej.

Spór o 31 ton tego surowca, wyceniany na ponad 1,9 miliarda dolarów, sięga swoich początków na początku 2019 roku, kiedy Londyn dołączył do Waszyngtonu w planowaniu zamachu stanu przeciwko narodowi karaibskiemu, ignorując konstytucyjny rząd Nicolasa Maduro i wspierając się. Jego deklaracja jako głowy państwa Guaido, potem zastępcy, a dziś bez stanowiska w swoim kraju. Od tego czasu przywódca wenezuelskiego zamachu stanu polegał na współudziale Stanów Zjednoczonych, ich sojuszników i satelitów, aby zastąpić Caracas przed międzynarodowymi i międzynarodowymi. oznaczyć Pseudo władze, w tym zarząd BCV, za pośrednictwem których zajmują się grabieżą wenezuelskich aktywów znajdujących się za granicą.

Starając się chronić aktywa państwowe, Sąd Najwyższy Wenezueli unieważnił nominacje dokonane przez Guaido, które nie posiadały minimalnej podstawy prawnej, i nakazał BCV zwrócić swoje rezerwy złota, ale brytyjska sędzia Sarah Cockrell nakazała w piątek zignorować decyzje sądownictwa w Caracas, argumentując, że nie może być uznane przez brytyjski wymiar sprawiedliwości.

Poza niezwykłą sytuacją, w której sąd twierdzi, że ma prawo zrzec się swoich odpowiedników w innym kraju, orzeczenie Wydziału Handlowego Sądu Najwyższego w Londynie ustanawia katastrofalny i niezwykle niebezpieczny precedens dla wszystkich narodów świata. Jego rządy w oczywisty sposób oznaczają, że mocarstwa zachodnie wystrzegają się jakiegokolwiek nękania, mając skłonność do wykorzystywania swojej potęgi ekonomicznej i militarnej do przejmowania zasobów każdego państwa, którego rząd odmawia ich honorowania, a ponadto już znalazły ten mechanizm. Dokonywanie grabieży: ignoruj ​​legalne rządy, wspieraj każdego poszukiwacza przygód, który chce się podporządkować jego dowództwu, i poprzez tę klasę marionetek przekaż pieniądze, które mogą zdobyć.

Jasne jest, że stoimy w obliczu nie tylko ostrzeżenia, ale i bezpośredniego zagrożenia dla wszystkich władców, którzy w swoim programie uwzględniają obronę suwerenności, poszukiwanie alternatyw dla nieokiełznanego kapitalizmu, autonomię wobec roszczeń do hegemonii z Zachodu oraz wykorzystywanie bogactwa narodowego w celu napędzania procesów transformacji. Z tego powodu rabunek, którego próbuje dokonać przez brytyjski sąd, musiałby zostać odrzucony przez społeczność międzynarodową, a wiele reżimów, które udzieliły wsparcia skoordynowanym destabilizującym wysiłkom Białego Domu, powinno się odwrócić. .